Na pierwszy rzut oka bohaterowie nowego filmu Aleksandra Pietrzaka niczym nie różnią się od modelowej rodziny. Magda i Arek tworzą zgrane małżeństwo, które właśnie będzie obchodziło dwudziestą piątą rocznicę ślubu. Mieszkający z nimi syn Tomek swój czas dzieli pomiędzy prowadzenie kariery youtubera a czas spędzany z wieloletnią dziewczyną Asią. Wszyscy też opiekują się cierpiącym na demencję dziadkiem. Na tym obrazie idealnej familii szybko zaczynamy dostrzegać kolejne rysy. Arek od dłuższego czasu nie może znaleźć pracy, Magda czuje frustrację skrywaną przez siebie tajemnicą, a Tomek jest wiecznym chłopcem, co poważnie odbija się na Asi. Kiedy starsza z kobiet pójdzie za głosem serca i zdobędzie się na odwagę, uruchomi lawinę zdarzeń, od których nie ma już odwrotu. Na jaw wyjdą tłumione od lat kryzysy, konflikty oraz pragnienia. Każdy – może poza dziadkiem – zacznie żyć na własny rachunek i będzie musiał odpowiedzieć sobie na pytanie, czy to jego sposób na osiągnięcie szczęścia. Drugi pełny metraż w reżyserii Aleksandra Pietrzaka utrzymany jest w podobnej emocjonalnej tonacji co debiutancki Juliusz. Poważne tematy są tu ujęte w formułę ciepłego, wzruszającego komediodramatu o więzach, których nie można przerwać.